- Opowiadanie: Wilk który jest - O skrzydlatym wilku

O skrzydlatym wilku

Dyżurni:

ocha, bohdan, domek

Oceny

O skrzydlatym wilku

– Julia, już pora spać! Schodź na dół! Poczytam ci na dobranoc! – łagodny kobiecy głos oderwał dziewczynkę na chwilę od tworzonego dzieła. Nie obracając głowy, odkrzyknęła:

– Jeszcze troszkę, mamo! Tylko skończę rysunek!

Po chwili drzwi pokoju na poddaszu rozsunęły się bezszelestnie i stanęła w nich atrakcyjna kobieta o prostych, niebieskich włosach.

– Co ważnego rysujesz, córeczko?

– Skrzydlatego wilka!

– Pokaż! O, bardzo udany wilk! Nie potrzebuje wcale skrzydeł. Już jest świetny! Chodź spać, późno już…

– Jeszcze chwilę, mamo proszę! On musi mieć skrzydła!

– Dlaczego?

– Przecież wilk nie może być gorszy niż smok!

– Jak to?

– Smoki mają skrzydła, tak?

– Nie wszystkie, ale niech ci będzie: mają.

– Pomyślałam sobie, że do takiego smoka to nie jest miło się przytulić, bo ma na ciele twarde łuski. Do tego smoki to gady i w nocy mogą być bardzo zimne. Wilk to co innego! To ssak, więc jest stałocieplny. No i tak sobie pomyślałem, że jakby taki wilk miał skrzydła, to można by się jednym z nich okryć i bezpiecznie pospać do rana!

– Hm… rozumiem, ale czy to nie mógłby być gryf?

– O nie! Gryf to przecież skrzyżowanie lwa z orłem!

– Co w tym złego?

– Wilki są lepsze od lwów! Nie dają się tresować! Do tego gryf ma skrzydła z piórami! A mój wilk będzie miał pokryte futrem!

– Futrem? Oj, obawiam się, że nie będzie mógł latać…

– Nie szkodzi! W nim nie chodzi o to, żeby latał, ale o to, żeby w nocy było ciepło i bezpiecznie!

– Dobrze, już dobrze. Dokończ szybko te futrzaste skrzydła. Poczekam na ciebie na dole.

– Dziękuję mamusiu! Jesteś kochana!

Nie odwracając głowy, Julia wysunęła czubek języka i skupiła się na wytyczeniu linii skrzydeł powyżej kłębu drapieżnika. Noc zapowiadała się ciepła i bezpieczna.

***

Kiedy dziewczynka zgasiła światło i zeszła do mamy, wilk poruszył się na kartce. Przeciągnął potężne ciało i rozprostował skrzydła. Potem rozejrzał się po pokoiku. Wyglądał na zadowolonego.

 

Ilustracja: AlexFagus – bardzo dziękuję! :-)

Koniec

Komentarze

Przyjemny tekścik, Wilku ;) Błędów nie zauważyłem.

Najlepiej pisałoby się wczoraj, a i to tylko dlatego, że jutra może nie być.

Zadowolony, skrzydlaty wilk, z pewnością gwarantuje mnóstwo ciepła i uzasadnione poczucie  bezpieczeństwa. Bardzo sympatyczna scenka. ;-)

 

Po chwi­li drzwi po­ko­ju na pod­da­szu roz­su­nę­ły się bez­sze­lest­nie i w drzwiach sta­nę­ła… – Powtórzenie.

Może: Po chwi­li drzwi po­ko­ju na pod­da­szu roz­su­nę­ły się bez­sze­lest­nie i sta­nę­ła w nich

 

Po­my­śla­łem sobie, że do ta­kie­go smoka… – Literówka.

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Też mógłbym się ograniczyć do stwierdzenia, że sympatyczna scenka, ale po namyśle dodam uwagę:

decydując się na tak krótki tekst, dość wysoko postawiłeś sobie poprzeczkę.

Julia budzi sympatię, mama zresztą też. Rzeczywiście wykreowałeś przyjazny nastrój… tylko puenty, dobrej puenty brakuje.

 

Potem rozejrzał się po pokoiku. Wyglądał na zadowolonego.

Ostatnie dwa zdania, a nie jest ani śmiesznie ani słodko. Rozumiem, że wilk by zadowolony z nowego mieszkania? Zabrakło mi konkretnej myśli na koniec i nie wiedziałem, jaką przyjąć perspektywę, bo wilk najpierw się rozgląda (nie wiem, co widzi), a potem wygląda (znów patrzę na wilka) : >.

Mogło być gorzej, ale mogło być i znacznie lepiej - Gandalf Szary, Hobbit, czyli tam i z powrotem, Rdz IV, Górą i dołem

A mi się puenta, jak i cały tekst, podobała. Taka spokojna, przyjazna bajeczka z delikatną nutą fantastyki.

Dawno cię nie było Wilku, czekam na dłuższy tekst :)

Ja się podepnę pod Nevaza. Podobała mi się scenka – jest pełna ciepła, ale w końcówce jakoś tak rozmyło się trochę.

Pomyślałem sobie, że do takiego smoka, – łam

No i tak sobie pomyślałem, – łam 

W tych zdaniach mówi Julka, dziewczynka.

Nie dają się tresować! – a dlaczegóż to wilki nie dają się tresować? 

No i jeszcze trochę powinieneś powalczyć z przecinkami.

"Czasem przypada nam rola gołębi, a czasem pomników." Hans Ch. Andersen ****************************************** 22.04.2016 r. zostałam babcią i jestem nią już na pełen etat.

Brak “robiącego” króciak zakończenia, ale scenka na tyle ładna i ciepła, że można wybaczyć;) Aż się prosi o ilustrację.

”Kto się myli w windzie, myli się na wielu poziomach (SPCh)

Kredki w dłoń, Alex! :)

Najlepiej pisałoby się wczoraj, a i to tylko dlatego, że jutra może nie być.

Kredek w domu brak, ale ponieważ jest Wigilia…

(Mam nadzieję, że uda mi się wkleić)

Malkontentów informuję, ze ostatnio ołówek miałam w rekach ze dwa lata temu, a niepoprawność anatomiczna futrzastych skrzydeł wynika z ich perfekcyjnego przystosowania do otulania małych dziewczynek ;)

 

 

”Kto się myli w windzie, myli się na wielu poziomach (SPCh)

Ilustracja idealnie współgra z szortem :)

Alex, obrazek jest śliczniutki. Jeszcze gdzieś powinna być w tle choinka z bombami i śiata,co siecą (tak mówi moja Hania)

"Czasem przypada nam rola gołębi, a czasem pomników." Hans Ch. Andersen ****************************************** 22.04.2016 r. zostałam babcią i jestem nią już na pełen etat.

belhaju, bemik – dzięki:) (a choinka jest w salonie;))

”Kto się myli w windzie, myli się na wielu poziomach (SPCh)

do takiego smoka, to nie jest miło się przytulić, bo ma na ciele twarde łuski.

Hihi! Wygląda, że Julia Niekończącej się historii nie czytała :D

Hmm... Dlaczego?

Zupełnie przez przypadek przeczytałem tego “shorta” mając włączoną na karcie obok muzykę do Remember Me. Utwór “Our Parents” jakoś bardzo dobrze pasuje do tego tekstu, tworząc doprawdy przyjemny klimat.

Przyjemny tekst, ale chyba nic poza tym – taki na zimowe wieczory :D (jak, kurcze, w końcu spadnie śnieg).

F.S

@Kwisatz Haderach

Dzięki za dobre słowo i… sprowokowanie Alex! Efekt piorunujący! :-)

Z pozdrowieniem, Wilk

Nie jest człowiek większy ani lepszy, gdy go chwalą, ani gorszy, gdy go ganią. (Tomasz z Kempis)

@Regulatorzy

Podtrzymuję swój akces do grona Oficjalnych Czcicieli! :-)

Pozdrawiam, Wilk

Nie jest człowiek większy ani lepszy, gdy go chwalą, ani gorszy, gdy go ganią. (Tomasz z Kempis)

@Navez

Talk – to miała być przyjemna scenka na Święta. :-) Rok temu wrzuciłem straszny „Obrazek ze śniegiem”. To taka miła odmiana. Za rok znowu będę potworny na Boże Narodzenie! :-)

Wracając do kwestii „wieszania poprzeczki” – to miało być drabble, ale spuchło. Cyberpunkowy utwór w stu wyrazach udało mi się wrzucić dopiero teraz („Kwiaciarnia”). Jest potworny! :-)

Dzięki za uwagi!

Z wilczym pozdrowieniem, Autor

Nie jest człowiek większy ani lepszy, gdy go chwalą, ani gorszy, gdy go ganią. (Tomasz z Kempis)

@Belhaj

Byłem duchem – znów przybieram cielesną postać! :-) Dzięki za dobre słowa! Na razie, miast czegoś dłuższego, oferuję tekst trzykrotnie krótszy! Zapraszam do lektury! :-)

Z pozdrowieniem, Wilk

Nie jest człowiek większy ani lepszy, gdy go chwalą, ani gorszy, gdy go ganią. (Tomasz z Kempis)

@Bemik

Ładnie to się tak podpinać? ;-) Dzięki piękne za korektę i uwagi. Wilki i tresura: dziecko tę cyrkową miało na myśli. Taki obiegowy wątek z Globalnej Sieci. :-)

Z pozdrowieniem,

niewytresowany Wilk

Nie jest człowiek większy ani lepszy, gdy go chwalą, ani gorszy, gdy go ganią. (Tomasz z Kempis)

@AlexFagus

Wzruszyłem się… Dziękuję! :-)

Ściskam ciepło, Wilk

Nie jest człowiek większy ani lepszy, gdy go chwalą, ani gorszy, gdy go ganią. (Tomasz z Kempis)

@Drewian

O, to więcej niż prawdopodobne! Przecież to taka mała dziewczynka, która rysując, wysuwa język! :-)

Z pozdrowieniem, Wilk

Nie jest człowiek większy ani lepszy, gdy go chwalą, ani gorszy, gdy go ganią. (Tomasz z Kempis)

@Scanning

Dzięki AlexFagus tekst ma ilustrację, dzięki Tobie podkład muzyczny – czuję się autorem spełnionym! :-) Piękne dzięki!

Z pozdrowieniem, Wilk

Nie jest człowiek większy ani lepszy, gdy go chwalą, ani gorszy, gdy go ganią. (Tomasz z Kempis)

@FoloinStephanus

Dzięki za uwagę! Taki ten tekst miał być, do bajdurzenia przy kominku. Coś mi się jednak wydaje, że będzie jakiś ciąg dalszy tej opowieści. ;-)

Śnieg spadnie! Howgh! :-)

Z pozdrowienie, Wilk

Nie jest człowiek większy ani lepszy, gdy go chwalą, ani gorszy, gdy go ganią. (Tomasz z Kempis)

Jak mniemam, Wilku, jesteś wyrafinowanym amatorem gronowego i dlatego natura ciągnie Cię do grona. ;-)

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

:-)

Jeśli do grona, to śmiało możesz rzec: wytrawnym zamiast wyrafinowanym! ;-)

Nie jest człowiek większy ani lepszy, gdy go chwalą, ani gorszy, gdy go ganią. (Tomasz z Kempis)

;D

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Wilku, miło mi, że ilustracja się podobała:)

”Kto się myli w windzie, myli się na wielu poziomach (SPCh)

Bardzo mi się spodobała! A ponieważ historyjka ma już – jeszcze niepublikowany – ciąg dalszy, to mam nadzieję, że i kontynuacja będzie się mogła poszczycić, tak trafiona ilustracją! :-)

Szczęśliwego Nowego Rocku!

Nie jest człowiek większy ani lepszy, gdy go chwalą, ani gorszy, gdy go ganią. (Tomasz z Kempis)

Uprzejmie informuję, że właśnie zamieściłem szort, zatytułowany: „Ciąg bardzo dalszy (opowieści o skrzydlatym wilku)” – zapraszam! :-) Komentarze, oceny i ilustracje BARDZO mile widziane! ;-)

Nie jest człowiek większy ani lepszy, gdy go chwalą, ani gorszy, gdy go ganią. (Tomasz z Kempis)

Ciepła i sympatyczna scenka, ale tylko scenka. Taaak, ten dalszy ciąg chyba jest bardzo wskazany.

Alex, fantastyczny rysunek!

– Julia, już pora spać! Schodź na dół! Poczytam ci na dobranoc!

Zastanawiałam się chwilę nad tą wypowiedzią. W domkach sypialnie zwykle są na górze, więc dlaczego dziecko ma schodzić na dół? OK, może mieć swój pokój na piętrze i z radością przesiadywać jeszcze wyżej, ale jakoś mnie ten początek wybił z rytmu.

No i zastanawiam się, ile lat ma Julia. Czytanie na dobranoc i rozważania na temat smoków i wilków sugerują, że niewiele, ale dziewczynka już używa takich słów jak “ssaki” i “stałocieplne”…

Babska logika rządzi!

Zapraszam zatem na ciąg dalszy! :-) Link w moim poprzednim komentarzu. 

:-) Konstrukcja domu – tak, siedzi na poddaszu, ale swoją sypialnię ma niżej (w domyśle: na jej własnym biurku jest taki bałagan, że nie da się położyć kartki). Dokładnie ma jeszcze osiem lat, ale nim nastanie wiosna, będzie miała już dziewięć. ;-)

Z pozdrowieniem, Wilk

Nie jest człowiek większy ani lepszy, gdy go chwalą, ani gorszy, gdy go ganią. (Tomasz z Kempis)

O, jakie sympatyczne. Z przyjemnością przeczytałam coś, dla odmiany po kilku ostatnio trafionych (wybieram sobie stare teksty z poczekalni) smutnych i cynicznych.

ninedin.home.blog

Zachęcona przez ninedin przeczytałam, bo kocham wilki (i smoki zresztą też) :) Opowiadanie jest UROCZE.

 

Dla porządku dwa drobiazgi:

 

“łagodny, żeński głos” – może lepiej “kobiecy”? No i bez przecinka, bo to nie wyliczanka cech, ale łagodny jest dookreśleniem głosu żeńskiego/kobiecego

 

“do takiego smoka, to nie jest miło się przytulić” – przecinek zbędny

 

http://altronapoleone.home.blog

Poszerzam komentarz, żeby zgłoszenie do biblioteki było ważne.

Tekst wydał mi się po pierwsze uroczy – autorowi udało się napisać tekst, który jest bardzo pogodny i optymistyczny bez popadania w przesłodzenie. Po drugie, uznałam go za ciekawy także ze względu na oszczędną formę, wykorzystującą przede wszystkim dialog z absolutnym minimum opisów. Dialogi są jednak na tyle żywe, że pozwalają na stworzenie wiarygodnej charakterystyki postaci nawet w tak krótkiej formie.

To jednak nie względy formalne zadecydowały o zgłoszeniu przeze mnie tekstu do Biblioteki, a czytelnicze odczucia: czytelnicza przyjemność i pogoda, jaką emanuje ta historyjka. Klik.

ninedin.home.blog

Drogie Panie!

Nie sądziłem, że ktoś jeszcze do tej historyjki zajrzy. Tekst ma prawie trzy lata, a w poleceniach nie miał tyle szczęścia, ile jego kontynuacja. Pięknie dziękuję za dobre słowo i za uwagi.

 

Z pozdrowieniem,

Wilk

Nie jest człowiek większy ani lepszy, gdy go chwalą, ani gorszy, gdy go ganią. (Tomasz z Kempis)

Sympatyczne :)

Przynoszę radość :)

Za to dobre słowo też dziękuję! :-)

Z pozdrowieniem, Wilk

Nie jest człowiek większy ani lepszy, gdy go chwalą, ani gorszy, gdy go ganią. (Tomasz z Kempis)

Czemu, Autorze, nie wkleiłeś ilustracji do tekstu? Fakt, bardzo dobra i klimatyczna.

Pozdrówka.

Dobre pytanie! :-)

Z pozdrowieniem, Wilk

Nie jest człowiek większy ani lepszy, gdy go chwalą, ani gorszy, gdy go ganią. (Tomasz z Kempis)

Miś lubi smoki. Skrzydlatego wilka też polubił. Urocza ilustracja ręki Alex. Całość super.

Merytorycznie: oszczędna forma, a mimo to nakreślone postacie tak, że budzą w czytelniku sympatię, nie są bezosobowe. Wilk skrzydlaty też. Zakończenie zamykające tekst podkreśla bajkowość opowiadania i marzenia dziecka. 

Polecam do biblio i daję gwiazdki.

Dziękuję za dobre słowo! :-)

Z pozdrowieniem,

Wilk który jest

Nie jest człowiek większy ani lepszy, gdy go chwalą, ani gorszy, gdy go ganią. (Tomasz z Kempis)

Nowa Fantastyka