Buty na dachu

Staszek mieszkał w starej chałupie na skraju przysiółka. Sam, ale nie samotny. Mieszkał z myszami, które pozbawiały go chleba, starym kotem, który nie ruszał się z pieca i kuną, która zjadła coś co Staszek zostawił kiedyś na strychu. I zdechła.

Staszek po śmierci matki nie pracował. Mówił, że już za stary, łamie go w kościach i nie może chodzić. Ale kosił trawę wokół domu i wymieniał ją na piwo u sąsiadów, którym też kosił trawę. A może za to dostawał piwo? To jednak chodził. Ale jak mu się nic nie chciało to szedł do owczarni. Całej z kamienia, więc chłodnej w środku. Bo kiedy w gardle pali, a latem jak w piecu, nie ma to jak iść do owczarni. Tak mówił. W oczarni brał piwo z lodówki, czyli wiadra z wodą i szedł przez tę nieskoszoną łąkę parząc gołe nogi

pokrzywami. Kładł się z tym piwem pod jabłonką i pił. A potem chrapał.

Wieczorami siedział w kuchni i mruczał. Głośniej niż kot, bo mruczał ze złości. Bo

wieczorami rozlutowywał stary telewizor, który kiedyś przyniósł mu Mirek. Jakby sobie naprawił, to by miał, a nie to może się przyda. I Staszek wziął i każdego wieczora rozlutowywał ten telewizor. Każdą płytkę po kolei. I rezystory osobno układał, kondensatory osobno, tranzystory osobno, kulawe osobno i układy scalone jak robale, osobno. A do dużego słoka po ogórkach wrzucał całą resztę, której nie potrafił rozpoznać. A w szafie miał drugi telewizor, Maćkowy. Taki był majster.

Czasem Staszka odwiedzał głupi Janek. Nie był głupi tylko głuchawy i niedowidzący, ale tak mu zostało. Janek sprzątał u Staszka za pieniądze Staszkowego bratanka. Młody wiedział, że Staszek sam nie posprząta, więc w końcu będzie mieszkał w chlewie. Albo w szkalnej górze, bo Staszek kolekcjonował butelki. A znał historię każdej z nich. Kiedy kupił, skąd miał pieniądze, z kim pił, dlaczego sam. A Janek to sprzątał, zamiatał, wynosił na strych.

Któregoś dnia Janek wrócił od Staszka z butami. Znalazł je na dachu. Mówił, że sterta butelek, którą pracowicie układał od dłuższego czasu, runęła i odsłoniła ubytek w azbestowych dachówkach. Janek zobaczył, że na dachu ganku stoją buty. Mówił, że kiedy już wychodził, widział jak Staszek znowu skacze z dachu i znika w nieskoszonej od dawna trawie. Zaraz znowu jest na dachu i znowu skacze. Janek mówił, że zupełnie jak wtedy, kiedy po pijaku skoczył z dachu i połamał sobie żebra. Był boso i nikt nie wiedział, gdzie jego buty. Chcieli go zawieźć na pogotowie, ale on bez butów nie chciał i umarł w łóżku przy tej szafie z telewizorem. Ale buty się znalazły.

Pcim k. Myślenic

24.02.2011