Potwór z Doliny Pięciu Stawów

Dobrze napisane Belhaju. Piszesz na pewnym miłym dla oka poziomie.

Mój uśmiech wywołał motyw z Mielnem. Dobra wstawka :)

Nie dostrzegłem natomiast elementu fantastycznego, chyba, że za taki uznać możliwość przebrania się człowieka za prawie czterometrowego potwora zdolnego miażdżyć ludzkie czaszki…

Czekaj… A może to był prawdziwy potwór zmiennokształtny? Taaaa. Pewnie wilkołak jakiś? ;)

No i z dziećmi obszedłeś się, Belhaju, bardzo okrutnie.

Po przeczytaniu spalić monitor.

Ach, te Janusze i Grażyny. :D

Troskliwy tatuś, spierdzielający, gdy coś dopadło mu dzieciaki i żonę – czy to był element fantastyczny? No i oczywiście pińcet plus odkładane pieczołowicie na rodzinny wyjazd. Dobrze, że strażnicy wzięli się za robienie porządków. Fajny tekścik, podobało mi się. :)

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

Opowiadanie jest super. Horror pełną gębą.

Maras, dzięki za przeczytanie i klika :) Starałem się przemycić pewne elementy humorystyczne i drobne niedopowiedzenia. Mam nadzieję, że się udało :)

AQQ, Dinosie również dzięki za przeczytanie :) Element fantastyczny jest niewielki, ale jest :)

Dobre :) Czuć klimat. 

A do marudzących – fantastyka jest, subtelna, tajemnicza, czająca się w ukryciu, bo cytując Autora: “Im mniej wiesz, tym spokojniej śpisz” ;) 

Pisanie to latanie we śnie - N.G.

Trafiłaś w punkt, Olu :) Dokładnie taki był zamysł.

Dzięki za przeczytanie i klika :)

Januszostwo poziom ekspert. Uśmiechnęło. Tylko zawsze jakoś mi przykro, jak czytam o Grażynach, bo tak moja mama ma na imię. ;)

"Myślę, że jak człowiek ma w sobie tyle niesamowitych pomysłów, to musi zostać pisarzem, nie ma rady. Albo do czubków." - Jonathan Carroll

Nie przejmuj się, Morgiano. Moja przyszła teściowa też Grażyna :)

Dzięki za przeczytanie :)

Horror pełną gębą, a w końcówce zaskoczenie. Dobre!

"Czasem przypada nam rola gołębi, a czasem pomników." Hans Ch. Andersen ****************************************** 22.04.2016 r. zostałam babcią i jestem nią już na pełen etat.

Basiu, dzięki za klika i za wcześniejszą pomoc w wylapaniu baboli :)

Jak zobaczyłem imiona “Janusz” i “Grażyna” to już myślałem, że zakończenie będzie humorystyczne, co zepsułoby efekt. Na szczęście tak się nie stało, a ja poczułem się nieco wyrolowany :D Tekst klimatyczny, końcówka jest dość mocna. Lubię takie krótkie, sugestywne dialogi, podsumowujące całość. 

Fajne :)

Przede mną ugnie się każdy smok, bo w moich żyłach pomarańczowy sok!

przy każdym kroku chlupała w nich woda.

Chlupało w nich?

Dorwał Grażynę, stwierdził przerażony i przyspieszył.

Nie rozumiem, co zrobił Janusz z Grażyną…

Mogliśmy poczekać do wakacji i pojechać do Mielna, jak wszyscy znajomi z pracy. Ale nie, dzieciaki uparły się, że muszą zobaczyć Tatry i Morskie Oko. Odłożyli pieniądze, które przelewało im państwo w ramach programu pięćset plus i wyruszyli całą rodziną. 

Fajne dzieciaki…;) A mogły poczekać do wakacji… nawet z Morskim Okiem i Tatrami, których nie da się za bardzo zimą odwiedzić. Cóż, dzieci.. ;D

Soku, Lisie dzięki, że zajrzeliście, przeczytaliście i zaznaczyliście swoją obecność :)

Więcej niż sprawnie napisana opowieść, z wyrazistym finałem wszystko uprawdopodabniającym. Dobre i biblioteczne.

Pozdrówka.

Roger, dzięki za przeczytanie, komentarz i decydującego klika :) Fajnie, że się podobało :)

Żona z dziećmi robili sobie zdjęcia na Facebooka i Instagrama.Aż zastał ich zmierzch.Wszystkie zaprzęgi już odjechały, więc Janusz zawiadomił TOPR. Uprzejma pani potwierdziła otrzymanie zgłoszenia i kazała czekać na przyjazd patrolu. Mogli wysłać helikopter, pomyślał mężczyzna. A tak to będziemy stać

Tam jest asfaltowa droga znaczy z Marskoego Oka. 

Więc Janusz rzeczywiście okazał się Januszem, skoro wcześniej nią dotarł na miejsce 

Proszę (to podziękowanie za obecność) ;) 

Tam jest asfaltowa droga znaczy z Marskoego Oka.

Wiem, o tym, Lisie :) Jednak bohatera taka wyprawa przerosła :D

Raczej chyba autora ;D

Nie sądzę :)

Mężczyzna gwałtownie przyciskał czarny ekran smartfona, jednak ten nie reagował. Musiał się rozładować

Wyładować… I to nie zależnie wtedy, czy chodzi o mężczyznę czy smartfon :) 

Wydaje mi się Lisie, że o telefonie mówi się “rozładował”.

"Czasem przypada nam rola gołębi, a czasem pomników." Hans Ch. Andersen ****************************************** 22.04.2016 r. zostałam babcią i jestem nią już na pełen etat.

Fakt, ale nie wiemy o kim czy i czym tu mowa, więc "Wyładować" brzmi neutralniej i przez to lepiej 

Teraz Twoja dociekliwość powinna zostać zaspokojona, Lisie.

Gratuluje biblioteki.

Dzięki :)

"Ów" zamiast telefon?

Trochę staroświeckie ale rozwiązuje trochę sytuację. 

Fajne :)

Przynoszę radość :)

Dziękuję, Anet :)

“Dorwał Grażynę, stwierdził przerażony i przyspieszył.” – Że co stwierdził?

Czytam i się łączę w bólu. Takie Janusze naprawdę istnieją, chodzą sobie w góry z nastawieniem, że idą tylko do wielobranżowego za blokiem. Czasami nawet w kapciach, bo wygodniej (tru stori).

Kibicowałam potworzysku :) A jakby tak tatrzańscy strażnicy się skumplowali z tymi dwoma Cthulhu’ami, co to sobie drzemią w jeziorze?

No i w końcu jest smartfonowa latarka!

Hmmm. Nie uwiodło mnie. Jakoś odnoszę wrażenie, że za mało dołożyłeś od siebie do tych żarcików z durnych nibyturystów.

Babska logika rządzi!

No cóż, Belhaju, przedstawiłeś dość stereotypowe i po wielokroć opisywane zachowanie pseudoturysty, który okazał się niestereotypowym ojcem i mężem.

Elementu fantastycznego, o którym mówisz, że jest niewielki, nie dostrzegłam.

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Żonglerko, dzięki za przeczytanie :) No, teraz taki Januszowy sezon w pełni. A jeszcze ferie za pasem, dopiero będzie się działo ;)

Finklo, szkoda, że nie uwiodło.

Reg, miało być stereotypowo. Nawet tytuł wybrałem sztampowy, nawiązujący do horrorów klasy B.

A element fantastyczny jest dość zawoalowany :)

Dzięki za przeczytanie, dziewczyny :)

Mógłbyś zrobić coś z tym, na co już dwoje czytelników zwróciło uwagę:

Dorwał Grażynę, stwierdził przerażony i przyspieszył.

Bo dalej wynika, że to Janusz dorwał Grażynę, i dalej nie wiadomo, co stwierdził przerażony. Wiem, co miałeś na myśli, ale źle to zapisałeś. Pomyśl, jak poprawić.

Nadużywasz konstrukcji z “i”, co pozbawia tekst odpowiedniego rytmu:

Dorwał Grażynę, stwierdził przerażony i przyspieszył. Pośliznął się, stracił równowagę i upadł, lądując w śniegu. Zerwał się na nogi i ruszył biegiem.

Na co nam były te góry, myślał gorączkowo mężczyzna. Mogliśmy poczekać do wakacji i pojechać do Mielna, jak wszyscy znajomi z pracy. Ale nie, dzieciaki uparły się, że muszą zobaczyć Tatry i Morskie Oko. Odłożyli pieniądze, które przelewało im państwo w ramach programu pięćset plus i wyruszyli całą rodziną.

Zgubiłeś przecinek:

Odłożyli pieniądze, które przelewało im państwo w ramach programu pięćset plus(+,) i wyruszyli całą rodziną. 

Bo wtrącenia oddzielamy przecinkami z obu stron. 

Strach obezwładnił mężczyznę. Trząsł się, nie mogąc złapać tchu.

Strach się trząsł. 

głośno przełknął ślinę

Moim zdaniem to mocno sztampowe i przerysowane określenie. Głośne przełykanie śliny kojarzę raczej z komedii, nie z horrorów. 

Szort nie przypadł mi do gustu ze względu na średnie wykonanie, stereotypowego i jak dla mnie niewiarygodnego bohatera oraz niezbyt oryginalny pomysł. 

https://www.facebook.com/matkowski.krzysztof/

Błędom przyjrzę się po powrocie do domu.

Cóż szkoda, że nie przypadł do gustu. Mimo to dziękuję za przeczytanie, fun :)

A mi się tekst podoba :) Taki trochę trash horror :) Tylko dzieci mi się szkoda zrobiło… Powodzenia w konkursie :)

Dzięki za przeczytanie, katia :)

No cóż, dzieci poszły na pierwszy ogień.

Trash horror? Chyba nie słyszałem takiego określenia?

Hmm… Chyba najbardziej klasyczny przykład to “Evil Dead” :) A… I użyłam tego określenia w sensie pozytywnym :) “Evil Dead”, obejrzałam wszystkie części i to nie raz :)

Teraz mi się rozjaśniło. Faktycznie, można powyższego szorta podpiąć pod ten gatunek. Sztampowy śmieszno-straszny trash horror :)

Skoro tak lubisz Evil Dead polecam serial Ash vs Evil Dead

Dziękuję i myślę, że skorzystam :) Miłego dnia.

Dzięki i wzajemnie :)

Nie przypadło mi do gustu tym razem, Belhaju, ani trochę. Żarty, żartami, konwencja, konwencją, ale jako tatuś małego szkraba zupełnie nie wyobrażam sobie:

Początkowo Janusz chciał rzucić się im na ratunek, jednak słysząc chrzęst łamanych kości, wziął nogi za pas.

Poczekam na coś lepszego, Twojego. Pozdrawiam.

Dzięki, że zajrzałeś, Darcon :)

Cóż szkoda, że nie podeszło.

A jeśli chcesz coś bardziej na poważnie to zapraszam tutaj: Starotirajskie prawo odwetu

Chętnie poznam Twoją opinię :)

Czytałem, ale nie do końca. :) Zawsze “do Ciebie zerkam”, włoski klimat to zupełnie nie moja bajka, dodatkowo irytowały mnie imiona, a to przecież ma niewielki wpływ na jakoś tekstu. Pozostawiłem bez wpisu, bo byłby nieprzydatny. Warsztat dobry, ale to wiesz. Znacznie bardziej wolę “Tuż za ścianą”. :)

Rozumiem :) W takim razie wolisz moją pisaninę w wydaniu horrorowym :) Akurat coś takiego mam w tej chwili na tapecie.

Jak przeczytałem początek, to myślałem, że jakiś Janusz, po pijaku się zgubił. A tekst będzie się opierać na ciekawych, czy śmiesznych perypetiach z jego sprowadzeniem. A tu proszę bardzo, podano apetyczne danie, na zimno, z wyrachowaną masakrą.

DW_R dzięki za przeczytanie i opinię :) Skoro było apetycznie to się cieszę :)

Ten Janusz skojarzył mi się z bohaterem pewnego filmu. Chyba była to szwedzka produkcja, tytułu niestety nie pamiętam. Rodzinka z dziećmi siedzi na tarasie w zimowym kurorcie, schodzi lawina, wszyscy rzucają się do ucieczki. Ojciec rodziny też zwiewa, bez jakiegokolwiek względu na rodzinę – pierwszy odruch bazujący na instynkcie samozachowawczym. Rodzina przeżyła w komplecie i zaczyna się niezła “jazda” między małżonkami…

Tekst rzeczywiście świetnie napisany, doskonale mi się czytało. Przejrzyście skomponowany. Jednak historia sama w sobie nie zachwyciła.

Dzięki za lekturę, belhaju!

Pozdrawiam!

Majkubar, fajnie, że się podobało :) Dzięki za przeczytanie i komentarz :)

Wspomnianego filmu nie oglądałem, choć wygląda na niezłą psychodramę.

“Turysta” (2014), belhaju, polecam. ;)

Ja również, dobre kino.

Piszesz nieźle muszę przyznać. Fabuła taka sobie, nie zaskoczyła mnie zbytnio. Na duży plus natomiast różne pomniejsze smaczki tj. reakcja Janusza po porwaniu dzieci przez potwora, fejsbuki i instagramy, pińcet plus… no i oczywiście imiona głównych bohaterów :) 

Wydaje mi się, że fabuła jest bardziej tłem dla tych różnych niuansów właśnie. 

Generalnie short spoko chociaż d&*y nie urwało ;)

Dzięki za tytuł, będę musiał zalukac ten film :) Cichy dzięki za przeczytanie. Chciałem zawrzeć w tekście parę różnych, aktualnych smaczków ;)

Miłe czytadło, ale jakoś temat szczególnie nie ruszył. Ot, kolejny cebulak padł trupem nad Morskim Okiem w wieczorowej porze. Bywa.

Ale napisane przyjemnym językiem, także czasu nie uznaję za stracony ;)

Won't somebody tell me, answer if you can; I want someone to tell me, what is the soul of a man?

Najważniejsze, że czas nie poszedł na straty ;)

Dzięki za odwiedziny, NoWhere.

Ostatnie zdanie uważam za zbędne. Poza tym tekst czytało się przyjemnie, choć nie zrobił na mnie szczególnego wrażenia. :)

http://wachlarzemoaloes.blogspot.in - mój blog o fantasy i science-fiction. :D

Dzięki za przeczytanie i komentarz, Arhiz. Skoro czytało się przyjemnie to nie jest źle :)

W sumie to okej, ale z drugiej strony nic nadzwyczajnego. Pewnie swoje robi też fakt, że w ogóle nie jestem fanką dowcipnych wstawek, a w szczególności dowcipnych wstawek w chociaż trochę strasznych z założenia opowiadaniach.

Imo takie swojskie mrugnięcia jak Janusz i Grażyna pozbawiają tekst takiej nadzwyczajności, która w horrorach akurat jest potrzebna :P I tym sposobem myślę, że końcówka nie wydźwięczała za mocno.

Na co zwróciłam jeszcze uwagę, jak widzę nie jedyna (na co też zwróciłam uwagę ;)), to oto to:

Dorwał Grażynę, stwierdził przerażony i przyspieszył. Pośliznął się, stracił równowagę i upadł, lądując w śniegu. Zerwał się na nogi i ruszył biegiem.

Pierwsze zdanie jakieś takie nieskładne, a dalej trochę zbyt wysokie stężenie czasowników. Jeśli zależało Tobie na nadaniu temu fragmentowi dynamizmu, to myślę, że mniejsza ilość też by załatwiła sprawę, a przy okazji byłaby strawniejsza.

A tak poza tym, jak już tak ponarzekałam, trochę tak w ślad za innymi, to w ślad za innymi powiem, że rzeczywiście nieźle się czytało, może nawet jakoś tak płynniej niż przy dawniejszych tekstach, które z pewnością były ciekawe i nie brakowało im pomysłu, ale miejscami trochę trudniej się przez nie brnęło szło ;) Tutaj poza ww fragmentem nic takiego nie było :)

Dzięki za przeczytanie, lenah :)

Staram się ciągle rozwijać warsztat, więc cieszę się, że moje opowiadania czyta się coraz lepiej.

Zacny szorcik, Belhaju. O ile naigrawanie się z Januszów wydaje mi się tu odrobinę niskie i ani trochę świeże, to zakończenie w pięknej prostocie łączy suspens z naturalnością rozmowy i pozostawia naprawdę dobre wrażenie.

Mogło być gorzej, ale mogło być i znacznie lepiej - Gandalf Szary, Hobbit, czyli tam i z powrotem, Rdz IV, Górą i dołem

Dzięki za odwiedziny i dobre słowo, Nevazie :)